Czas fascynuje ludzi od zawsze, ale dla Dicka jest jedną z przestrzeni, w których można znaleźć coś ciekawego. Mówi się, że argumenty ad absurdum bywają domeną dzieci i mędrców. Kim był Dick pisząc „Wbrew wskazówkom zegara”? 

Pomysł na fabułę jest prosty: w przyszłości zaobserwowano zjawisko, które nazwano Fazą Hobarta. Polega to na odwróceniu osi czasu. Ludzie wychodzą z grobów (a właściwie to są z nich wyciągani przez wyspecjalizowane firmy) i zmierzają ku? macicom. Naszemu bohaterowi, właściciel firmy zajmującej się właśnie odnajdywaniem i wykopywaniem „nowozmarłych”, trafia się nie lada okazja: wydobywa spod ziemi czarnego mesjasza, człowieka, który kilkadziesiąt lat wcześniej dał podwaliny pod nową religię. Jego wyznawcy zrobią wiele, by go odzyskać, ale równie mocno na przechwyceniu guru zależy funkcjonariuszom biblioteki, która w odwróconym świecie para się likwidowaniem informacji, zacieraniem wiedzy. 

Dobra, mocna, pełna zaskakujących zwrotów powieść wymagająca od czytelnika otwartego umysłu.